Bir Alıntı Bir Yorum
“Ayrı ayrı yaşantıları, ayrı ayrı duyguları olan iki kıta gibiydiler. Bir ilişki kurulamıyordu aralarında.”
Sineklerin Tanrısı
Bekle canım, belki kıtalar yer değiştirir ya da birleşirler. Milyonlarca yıl geçer aradan. Belki başka bir can suretinde birleşirsiniz. Her şey akla hizmet etmek zorunda değil ki.
Belki, bir dahakine bu kadar zor olmaz. İlk atımda ok hedefi tutturur ve uzun yıllar paslı bir hançer gibi saplı kalmaz içinde. Hafif bir rüzgar olarak dokunur dudaklarına, kim bilir.
Güzel insanlar olgunluk çağında karşılaşmalılar birbirleriyle ve bir zahmet olgunlaşmalılar. Öncekileri yaşamın sıkı bir kıyağı olarak algılamalı. Ne kadar güçlü bir etki bıraksalar da pek çoğu mantık işi değildir.
Bizlere acı vermiş insanlar klasik kitaplara benzerler. Onlar, ideal ile ideal olmayan insan arasındaki farkı gösterirler. Bunu bilerek yapmazlar. Öyle olsa okuru bol insanlar olurlardı. Daha yarıya gelmeden sıkılıp bırakılan kitaplara benzemezlerdi.
Bu yüzden her insan biraz da dönem ödevidir bizlere!
Günay Aktürk
“Ver yiyeyim, ört yatayım bekle canım çıkmasın!” (Deyim yerindeyse güzel bir deyim: )