Kadınım!
Ben, en son gelecek olanım sana.
Ölüm meleği değilim korkma.
Tüm dileklerini tut,
üfle sihirli lambaya
gör yedi bucağını dünyanın.
Kokla bülbülün uykulu düşünü bir kez,
gir ummana ve nefes al su altında.
En son gelecek olanım sana.
Sanma ak sakallı, nur yüzlü bir zatım.
Belki biraz bozuktur ağzım.
S*ktiret.
Gez dolaş
ve ters bin inatçı katıra.

Boşalsın tımarhaneler,
yer açılsın yedi kat dibinde yerin.
Gir ve tırmala yaşamın tabutunu.
Bekle.
Son kurtarıcı da can versin hele.
Hastalansın ki o güzelim aklın,
düşüne girebilesin, düşünen adamın.
Gün gelir ve ezilir üzüm,
sirkeye dönmez verilen emek.
Karıncaları bir başına ezdiğin gün,
tutup kollarından kaldırmak için seni,
güneşli günde en sona saklamaktayım kendimi.
Belki bir yük vagonunda da olsa
ben, en son gelecek olanım sana.

Günay Aktürk
(Umudun Çocuğu adlı şiir kitabından)