Hakikat dediğin şaşası değil, şaşan insan zekası
Ve Tanrı kendi kendine mırıldandı: “Ben onlara akıl fikir ihsan ettim. Bakalım kaç tanesi emirlerimi yerine getirme gafletine düşüp hak edecek cehennemi!”
Hakikat dediğin şaşası değil, şaşan insan zekası. Belki de yanlış emirler vermişti tanrı. Doğruyu bulması için ilkin yanlışı ayıklaması gerekiyordu… Ama yine ihtimal dahilinde değil. Bu kadar aptal bir zihne bunca yükü yüklemezdi tanrı.
Belki de tamamen sürpriz olacak. Gözümüzü açtığımızda karşılaşacağımız tanrı, işittiğimiz hiçbir tanrının eşkaline benzemeyecek! Ve hesap soracak bizden: “Ben size akıl ihsan ettim. Lanetim üzerinize olsun ki tozuma bile yetişemediniz bu kulvarda…!” Ve bütün ateistler taktir belgesiyle ödüllendirilecek…
Herkesin tanrısı kendine benzer, demişler. Benimkisi elim bir trafik kazasında tanrısına kavuştu!
Eğer gerçekten bir tanrı olsaydı bile, cehennemi kendi tebaasıyla doldururdu. Ve çocuklara tecavüz edilen bir dünyada oturur hüngür hüngür ağlardı. Ahh evet! Sanırım Tanrı Adem’i şerrimizden korumak için cennetine yerleştirdi! Yoksa bizler, cennetten kovulduğu günden beri yeryüzünde kötülükler yapan insansı şeytanlar mıyız?
Günay Aktürk