Bir Alıntı Bir yorum
“Bir erkek zekası, kültürü ve otoritesiyle beni büyülediği gün seveceğim.”
Özgürlük Aşıkları
Claudine Monteil
Köyün En Güzel Kızı
Hani diyorum ki devlet dairesine kapak atar gibi kapaklanmasa kimse bu söze! Sebeplerine gelince…
Çünkü şatafatlı bir geleceği telkinledik kız çocuklarımıza. Hey gidi hayırlı damat adayı hey! Zekasından ve kültüründen ötürü mü ekmek gibi kapış kapış gidiyordu hayallerdeki o hayırlı damat? Elbette hayır. Onun evi de vardı arabası da.
“Köyün en güzel kızı!” misali. Güzellik eskiden ebeveynler için sağlam bir pazarlık aracıydı! Ne kadar genç ve güzelse, ailenin bakışlarındaki keskinlik o kadar sivriliyordu. Hâl böyledir ama bu aileler bu alçak takas karşılığında damada (bilmeden de olsa) şiddet kullanma yetkisi vermiş oluyorlardı. Çünkü ortada dolaylı da olsa bir değiş tokuş var.
Kız çocuğunun yaşı geçtikçe (hele ki evlenip ayrılmışsa) damadın bekar olma ihtimali o derece azalıyordu. Bu defa kel olması, hatta birazcık yaşlı olması da sorun değildi. Ama ev ve maaş şartı hâlâ en önemli teminat faktörüydü.
Çocuğunu donanımlı yetiştirmedi çünkü kendi de öyle değildi. Zekâ ve kültür aranmadı çünkü ona da böyle öğretilmemişti.
Değişti mi bu anlayış? Köy değişti sadece. Sosyal medya aldı köyün yerini. Bu yüzden güzelliklerini ve bu güzellikle yakından ilişkili olan özelliklerini köy meydanında cesurca sergileyebiliyorlar.
İlk önce aileler sorumlu. X kuşağı aileler. Ve onların ataları. Kendi çabalarıyla zekalarını geliştiren ve ayakları üzerinde durmayı başaran kadınlarımız, görüyorum ki elli yaşına da gelseler, lezzetli yalnızlıklarını ev ve arabası olan aptal erkeklere değişmiyorlar.
Ve aslında hayırlı damat adayı denilen şahsın profili de hep yadırgı imgelerle karşılık bulmuştur içimde. Ya fazlasıyla bön ya da azımsanamayacak derecede dalavereci. Zira hayırlı kelimesinin manası pek açılmamıştır. Belki de namazında niyazında olması istenmiştir. İşi gücü olsun, kurda kuşa muhtaç etmesin. Evi arabası… Bu yüzden de bu kısır döngü böylece sürüp gider…
Günay Aktürk