Bir Alıntı Bir Yorum
“Birisi hiçbir iz bırakmadan gider anılardan, öteki bütün bir ömrün travması olur. Birisi yaşama tutkuyla bağlatırken, bir diğeri her şeyde bir grilik aratır. Birisi güçlü ve saygın hissettirir, öteki değersiz ve fazlalık. İnsan insanın yamasıdır…”
Günay Aktürk
İnsan İnsanın Geleceğidir
“Bu deneme yazısını yazarken de okurken de aslında yalnız bir kişiyi düşünmüstüm, bir kişiyi! Bir zamanlar kirli bir örümcek ağına yakalanmışsanız, oradan yaralı bir şekilde kurtulduğunuzda o anıyı ne şekilde hatırlarsınız?
Ben örümceğin hamlelerine odaklanırım. Bu yüzden bugün onun savaş sanatına epeyce bir aşinayım artık. Bu deneyim bir kez daha tekrarlandığında labirentin sonunu gözüm kapalı bulabilirim.
Ama bazen öyle olmaz. Aklın o kadar çabuk gider ki başından, sanki daha önce böylesini yaşamamış gibi hissedersin. Ve o ağ seni en acımasız biçimlerde sarıverir.
Aslında sarsın. Sarmasını isterim. En kötüsü nedir biliyor musunuz? O korkuyla geri kalan yaşamı felçli bir hasta gibi yaşamak! Ben kurtuldum. Yenilen pehlivanın irade gücüne kimse odaklanmadı! Şimdi en güçlüsüne hazırım zelzelenin!”
Günay Aktürk